Tworzenie gry
Steve „Guinsoo” Feak, wcześniejszy projektant popularnych map do Warcraft III: The Frozen Throne – DotA Allstars, i Steve „Pendragon” Mescon, administrator oficjalnego wsparcia, byli zaangażowani wraz z Riot Games w rozwój League of Legends. Używając oryginalnej Doty (oryginalna mapa Defence of The Ancients dla Warcraft III: Reign of Chaos i Warcraft III: The Frozen Throne) jako bazy, Guinsoo stworzył DotA Allstars poprzez dodanie własnych pomysłów, recepty, wielu przedmiotów, zwiększenie liczby bohaterów i zmiany w stylu gry.
Idea następcy Defense of the Ancients, który stanowiłby oddzielną grę z własnym silnikiem, a nie kolejną modyfikację doWarcraft III, narodziła się pod koniec 2005. Brandon Beck i Marc Merrill byli założycielami Riot Games. Współpracowali z niektórymi twórcami DoTy Allstars: Steve'em „Guinsoo” Feakiem i Steve'em „Pendragonem” Mesconem. Riot Games oficjalnie otworzył oddział we wrześniu 2006. Zamiast zostawić pracę nad tworzeniem różnych bohaterów paru osobom, zdecydowali się pozostawić ten proces otwartym dla wszystkich pracowników firmy na podstawie szablonu, w którym mogliby głosować nad poszczególnymi propozycjami.
Rozrywka
- Tryb klasyczny – gracze zostają podzieleni na dwie drużyny, każda po trzech lub pięciu graczy (zależnie od wybranej mapy). Drużyny rozpoczynają rozgrywkę w przeciwnych rogach mapy, w pobliżu Nexusa. Aby wygrać mecz, drużyna musi zniszczyć nexus przeciwnika. Do bazy wroga dostać można się jedną z trzech alej (ang. „lanes”), po drodze trzeba jednak zniszczyć wieże (ang. „turrets”), które uniemożliwiają nam dostęp do Nexusa przeciwnika. Każda ścieżka broniona jest przez trzy wieże, które niszczyć trzeba po kolei. Po zniszczeniu trzeciej wieży otrzymujemy dostęp do „inhibitora”. Sam Nexus broniony jest przez dwie wieże. Choć teoretycznie wystarczy uporać się z wieżami na jednej ścieżce, by wygrać grę, to rozgrywka idzie raczej w stronę zdominowania jak największej ilości linii. Pomiędzy nexusami, wzdłuż ścieżek, przemieszczają się kontrolowane przez grę stwory (ang. „minions”, „creeps”). Stwory te podążają od nexusa jednej drużyny do nexusa przeciwnika od 90. sekundy gry aż do jej zakończenia. Walczą między sobą, atakują wieże i inhibitory, a także sam Nexus. W pewnych sytuacjach mogą również atakować wrogich graczy. Każda postać, przebywająca odpowiednio blisko ginącego, wrogiego „miniona” otrzymuje doświadczenie, a jeśli uda się jej zadać ostateczny cios stworowi – zyskuje również pewną ilość złota. Zniszczenie wrogiego inhibitora sprawia, że sojusznicze „miniony” poruszające się wzdłuż danej linii są silniejsze (tzw. „super minions”), co oznacza istotną przewagę. Warto wspomnieć, że poza „minionami” występują również stwory neutralne, które nie poruszają się wzdłuż linii, a co określony czas odradzają się w tym samym miejscu w tak zwanej dżungli, czyli obszarach mapy, nie będących liniami. Zabijanie ich, podobnie jak w przypadku „minionów”, dostarcza złota i doświadczenia, a w pewnych przypadkach określone błogosławieństwa, okresowo wzmacniająco bohatera. W tym trybie rozgrywki wszystkie postaci wybrane przez graczy rozpoczynają rozgrywkę na poziomie pierwszym i mogą rozwijać się aż do poziomu osiemnastego, a także zdobywać złoto, które można wydawać w sklepie na coraz to potężniejsze przedmioty.
- Tryb dominacji (ang. Dominion) – podobnie jak w trybie klasycznym gracze podzieleni są na dwie pięcioosobowe drużyny. Celem gry jest zniszczenie wrogiego Nexusa, nie można go jednak uszkodzić przez atak bohatera. Na mapie twórcy umieścili pięć miejsc, które gracze mogą przejąć. Jeżeli w posiadaniu drużyny znajduje się ponad połowa miejsc liczba punktów zdrowia wrogiego nexusa spada. Prędkość z jaką nexus traci punkty jest zależna od liczby kontrolowanych miejsc – im więcej, tym szybciej nexus traci zdrowie. Dodatkowo twórcy gry wprowadzili specjalne zadania, które pojawiają się wraz z rozwojem gry. Wykonanie zadania skutkuje natychmiastową utratą części punktów zdrowia wrogiego Nexusa. Przejęcie miejsca odbywa się poprzez podejście do niego przez bohatera (lub miniony) i utrzymanie pozycji przez kilka lub kilkanaście sekund (im więcej bohaterów i minionów przejmuje miejsce tym szybciej się to odbywa). W czasie przejmowania miejsca bohater nie może walczyć. Punkty mogą przechodzić z rąk do rąk nieograniczoną ilość razy[14].
- Tryb ARAM (All Random All Mid) – uproszczony tryb rozgrywki, wymyślony przez graczy i dopiero w czerwcu 2012[15] uwzględniony przez twórców gry w oficjalnych trybach rozgrywki. Każdy gracz gra losową postacią, walka toczy się na jednej linii (na której, podobnie jak w trybie klasycznym, ustawione są wieże i inhibitor), celem gry jest zniszczenie wrogiego nexusa. W tym trybie rozgrywki możliwość kupowania przedmiotów i regeneracji życia oraz many w „bazie” możliwa jest jedynie po śmierci bohatera, co jest cechą unikatową tego trybu rozgrywki. W trybie tym dostępne są nowe przedmioty, dostosowane do specyfiki mapy i trybu gry. Sami pracownicy Riot przyznają, że tryb ARAM nie jest zbalansowany, co wynika z zupełnej losowości doboru postaci, na czym polega jego specyficzny klimat.
- Tryb One-for-All (Jeden dla wszystkich) – podobnie jak w trybie klasycznym gracze podzieleni są na dwie drużyny zaczynające w przeciwległych krawędziach mapy. Celem gry jest także zniszczenie Nexusa wroga. Co różni ten tryb od klasycznego, to fakt, że w trakcie wyboru postaci gracze zamiast wybierać postać oddają głos na to jaką postacią będzie grała całą drużyna. Postać wybierana jest większością głosów, w wypadku remisu postać jest wybierana losowo z tych które mają największą liczbę głosów. Gracze zaczynają rozgrywkę na poziomie pierwszym i zdobywają poziomy tak samo jak w trybie klasycznym. Ten tryb rozgrywki powstał po stworzeniu przez graczy "hacka" (oszustwa systemu) który pozwalał na rzeczony tryb rozgrywki. Widząc jego popularność, jak również chcąc uniknąć problemów z serwerami związanymi z niesankcjonowanym trybem Riot Games postanowił wprowadzić tenże tryb[16].
- Tryb Hexakill – podobnie jak w trybie klasycznym gracze podzieleni są na dwie drużyny zaczynające w przeciwległych krawędziach mapy. Celem gry jest także zniszczenie Nexusa wroga. Co różny ten tryb od klasycznego, to fakt że w drużynach jest po 6 graczy.
- Tryb Ultra Rapid Fire - tak jak One-for-All i Hexakill, ten tryb gry rozgrywa się na mapie 5v5, jednakże cechuje go kilka zmian. Przede wszystkim czas odnowienia wszystkich umiejętności (z małymi wyjątkami np. czar przywoływacza - Porażenie) skrócony jest o 80%, a koszt rzucenia czaru jest zerowy. Oznacza to, że zaklęcia mogą być używane w bardzo krótkich odstępach czasu niemalże bez przerwy. Na dodatek złoto za zabicie jest zwiększone o 400%, szybkość poruszania się bohaterów jest większa o 60 pkt, dodatkowa prędkość ataku u bohaterów dystansowych jest podwajana, a trafienia krytyczne zadają 225% obrażeń ataku (tylko dla bohaterów walczących na dystans). Tryb gry był ograniczony czasowo.
Bohaterowie
Każdy gracz kontroluje jednego championa (bohatera). W grze dostępnych jest aktualnie 118 bohaterów[17]. Każdy z nich posiada unikalne zdolności, możliwe do rozwoju w czasie gry. Na początku sesji każdy gracz ma możliwość wyboru bohatera. Może wybrać spośród wykupionych przez siebie bohaterów lub z dziesięciu darmowych dostępnych w ramach tzw. rotacji. Rotacja jest zawsze co tydzień i wybieranych jest wtedy 10 championów dostępnych za darmo na okres 1 tygodnia. Gracze zdobywają złoto zabijając miniony, bohaterów oraz turrety . Niektóre umiejętności i przedmioty generują dodatkowe złoto. Zdobyte złoto może zostać wykorzystane do kupienia przedmiotów w sklepie znajdującym się przy nexusie. Większość przedmiotów można łączyć w potężniejsze za pomocą składania tych słabszych.
Lista bohaterów w następnym blogu ;)
Turnieje
Mistrzostwa sezonu I odbyły się w czerwcu 2011, podczas szweckiego turnieju "Dreamhack", pula nagród wynosiła 100 tys.USD. Turniej został wygrany przez europejską drużynę Fnatic, którzy wygrywając zdobyli 50tys.USD. Rozgrywki śledziło ponad 1,6 miliona ludzi.
Po zakończeniu sezonu pierwszego RIOT ogłosił pule nagród sezonu II - wynoszącą 5000000 USD.
Z puli, 2 miliony zostały przeznaczone na turnieje partnerskie (w tym IPL). Kolejne 2 miliony poszły na mistrzostwa świata sezonu II. Zaś ostatni milion został przeznaczony na turnieje organizatorów "mniejszej rangi".
Po wielu problemach z internetem, które powodowały ogromne opóźnienia meczy, RIOT games ogłosiło w październiku 2012 wydanie specjalnego clienta LAN, aby zapobiec lagom i innym problemom. Klient LAN zaczął funkcjonować już podczas ćwierćfinałów mistrzostw świata.
Same mistrzostwa zostały wygrane przez drużynę z Taiwanu - Taipei Assasins, którzy w finałe zwyciężyli wynikiem 3:1 z Azubu Frost - potęgą z Korei Południowej, tym samym zgarniając milion dolarów.
W październiku 2013 odbyły się kolejne mistrzostwa świata, tym razem sezonu III. W finale zmierzyli się SK Telecom T1 z Korei Płd. oraz Chiński Royal Club. Ostatecznie zwyciężyło SK T1 wygrywając milion dolarów, zaś Royal Club zdobył 250tys. USD za drugie miejsce.
W Lipcu 2013, Nick Allen ogłosił iż urząd do spraw cywilnych oraz imigracyjnych USA uznał profesjonalnych graczy League of Legends za atletów, dzięki czemu profesjonalni gracze mogą wejść w posiadanie pięcioletniej wizy do USA.
Championships Series
W lutym 2013, RIOT ogłosił rozpoczęcie w Europie oraz Ameryce rozgrywek nazywanych "League of Legends Championship Series" - LCS. Jest to typ rozgrywek, w których 8 drużyn walczy o pozostanie w lidze. Każdy sezon składa sie z dwóch splitów, każdy split dzieli się na regularne rozgrywki i playoffy. W regularnym sezonie każda z drużyn gra z każdą inną 4 mecze, każdy w systemie bo1, czyli do jednej wygranej.
W playoffach uczestniczy 6 najlepszych teamów z regularnego sezonu. Teamy, które uplasowały się na 1 i 2 pozycji przechodzą automatycznie do półfinałów, gdzie reszta rozgrywa mecze o przejście dalej. Między każdym sezonem zostają rozegrane kwalfikacje, które wyłonią uczestników następnej edycji.
Jeśli chcesz pobrać LoL'a to kliknij w link
Do następnego bloga :D
